Лявон Вольскі: Беларусь акупавана Белоруссіяй
Беларускі музыка, мастак і празаік Лявон Вольскі напісаў эсэ пра розніцу паміж «Беларуссю» і «Белоруссіяй».
Ёсць такая Белоруссія. Яна намёртва адбілася ў мазгах тых, хто з розных абставінаў (узрост, тупая настальгія, уплыў старэйшых, асяродку на працы, прага кар’ернага росту, проста апантанасць) не здолеў ухіліцца ад саўковай заразы. Гэтыя атручаныя людзі ўспрымаюць свет дагары нагамі, наадварот: чорнае ў іх — белае, зло ў іх — дабро, масавае знішчэнне людзей — вызвольная аперацыя, нацыянальная самаідэнтыфікацыя — нацызм, дзяржаўны фашызм — парадак і стабільнасць, ва ўсім вінаватыя жыдамасоны з іхняй сусветнай змоваю, а «Чорны квадрат» Малевіча — чуш какая-та, я і сам такое нарысую.
Гэтых людзей не так ужо й багата — у адсоткавым вымярэнні. Але ёсць адна акалічнасць. Калі ты хочаш рабіць кар’еру ў РБ (быць дэпутатам, вертыкальшчыкам, дзяржаўным моладзевым лідарам, журналістам дзяржаўнага выдання ці тэле-радыё, дыпламатам, супрацоўнікам міністэрства ці нават нейкага ЖРЭА, я ўжо не кажу пра ўсю багатую палітру сілавых і калясілавых структур) — ты мусіш прайсці праз ін’екцыю Белоруссіяй.
Інакш ты будзеш заўжды на паўпадпольным становішчы: не член праўладнага саюза пісьменнікаў — значыцца, не пісьменнік, не спяваеш «За стабільнасць» — не спявак, выказваешся супраць таго, што ўлада Белоруссіі паламала людзям рукі, ногі і жыцці — не лекар. І далей па гэтай схеме.
Такім чынам, іх не так ужо й шмат, але яны ва ўладзе. Яны фармуюць унутраную ды знешнюю палітыку, міжнароднае аблічча дзяржавы, яе імідж і рэпутацыю.
Яны заўжды з Расеяй, бо Белоруссія не можа быць без Россіі, тым болей — а раптам некалі надарыцца магчымасьць ускочыць туды ва ўладу і тады ўжо раскрыцца напоўніцу?
Белоруссія гвалтуе, забівае і катуе беларусаў і гаворыць, што гэта «во благо».
Белоруссія саджае замежны самалёт і гаворыць: ён сам сеў, хаця нармальныя людзі, не белоруссіанцы, выдатна разумеюць, што і як адбылося.
Белоруссія ініцыюе правакацыі на межах, масава транспартуе на гэтыя межы мігрантаў і цынічна пытаецца: а чаму вы гэтых бедных людзей не пускаеце, пракляты калектыўны Захад?
Белоруссія рэгулярна абражае лідэраў суседніх краін і заходняга свету, а яе ланцуговыя псы-прапагандысты брэшуць так, што ў іх ледзьве вантробы не вывальваюцца.
Урэшце Белоруссія саўдзельнічае ў расейскай вайне: пускае да сябе войскі агрэсара і ўхваляе запуск ракет і ўзлёты самалётаў з тэрыторыі Беларусі, адчыняе межы для праезду ва Ўкраіну варожай тэхнікі.
Белоруссія дае беларускую чыгунку для транспартавання расейскай зброі, але — дзякуй Богу! — Беларусь распачынае рэйкавую вайну, і варожая тэхніка ня вельмі транспартуецца, але оркі Белоруссіі ахоўваюць рэйкі, і сярод беларускіх партызанаў ёсць ахвяры.
Калі за ўвесь гэты букет подласцей ды мярзотаў Белоруссія атрымлівае букет санкцыяў у адказ, дык робіць пакрыўджаны твар і гаворыць: дык вось вы якія?! Усё, я з вамі не сябрую! Вы — падлюкі і мярзотнікі, адна я, Белоруссія, сумленная і добрая, ну, і яшчэ мая старэйшая сястра.
На цяперашні момант Беларусь акупаваная Белоруссіей, а за Белоруссіей мроіцца — у чырвона-зялёным балахоне з капюшонам, з сярпом у адной кашчавай руцэ і молатам у іншай — прывід БССРу.